De nacht van de pterodactylus

Details van dit toneelstuk

De twaalf jaar oude Whit denkt dat Carly, die naast hem is komen wonen, het lelijkste meisje ter wereld is. Ze is ook het pienterste meisje dat Whit ooit heeft ontmoet. Carly is geobsedeerd door dinosauriërs en Whit raakt geobsedeerd door Carly. Maar als Carly aan opgravingen in de buurt begint, valt het Whit moeilijk zijn genegenheid voor haar te verklaren aan de G.G.'s, een geheime alleen-voor-jongens club vrienden die zich de Gore Griezels noemen. Als Carly een nest eieren van de pterodactylus in de rozentuin van een buurvrouw vindt, raakt de hele buurt in rep en roer. De Nationale Garde moet er bij gehaald worden om alle nieuwsgierige mensen op afstand te houden. Zoals een van Whits vrienden tegen de televisieverslaggever zegt: "ja, we wisten allemaal van dat graven van haar, maar wie had verwacht dat graven in de rozentuin van Miss Webster tot zoiets zou leiden?" En waar leidt het naartoe? Naar een zinderende finale waarin het opgraven van de pterodactylus-eieren live op televisie wordt uitgezonden. Door de warmte van de televisielichten worden de eieren uitgebroed... of toch niet?

Jeugdmode, taalgebruik, muziek enzovoorts mag worden aangepast aan de tijd waarin het stuk opgevoerd wordt, aldus de auteur.

Aan de andere kant; net als de Netflix-serie "Stranger Things" speelt dit stuk zich af in de jaren '80, wat momenteel erg hip is. Daarbij is het ook nog net zo spannend en griezelig als de populaire serie.