Schimmen

Details van dit toneelstuk

Een dokter zit in zijn spreekkamer. Hij spreekt met schimmen. Hij is enigszins aangeschoten. Tegen de tijd dat je denkt dit vage gedoe gaat mij vervelen dan komt de omslag. Hij gaat vertellen over zijn dochter. Het idee bekruipt je al dat ze er niet meer is. Bij zijn dochter voelde hij zich thuis. Zijn zoon heeft meer een band met zijn moeder. Maar zijn dochter kwam er achter dat hij verliefd geworden was op een andere vrouw en kon dit niet verwerken. Zij verliet haar verblijfplaats en werd dood teruggevonden. De dokter werd door zijn omgeving en zichzelf "schuldig" bevonden en sindsdien leeft hij alleen nog maar voor zijn patiënten en zijn "schimmen".