De verhalenbaron

Details van dit toneelstuk

Geïnspireerd op het leven en de verhalen van de Duitse Baron Hieronymus von Münchhausen (1720 – 1797), die als jong officier terecht kwam in het Russische Leger, dat in oorlog was met Turkije. In Letland trouwde hij in 1744 met zijn grote liefde Jacobine von Dunten. Dit huwelijk, van 46 gelukkige jaren, bleef kinderloos. Na ongeveer twaalf jaar keerde hij naar Duitsland terug. Hij was toen geen militair meer, maar werd weer de landheer die hij van origine was. Daar ging hij fantastische verhalen vertellen over zijn avonturen, als soldaat en als jager in de bossen om hem heen. Dit aanvankelijk gewoon tot vermaak in een kring van vrienden. Zijn verhalen zijn echter, buiten zijn medeweten om, door ene Rudolf Raspe gepubliceerd en menig verhaal werd als ‘leugen’ betiteld. Na de dood van Jacobine, hertrouwde Hieronymus uit eenzaamheid met een veel te jonge vrouw, die alleen op zijn geld uit was en van wie hij zich, na een kortstondig huwelijk, weer liet scheiden. Zij, zwanger van overspel, noemde hem een ‘leugenbaron’. Dit alles, zijn eenzaamheid na de dood van Jacobine, het bedrog van zowel de tweede vrouw als van Raspe en de lasterpraatjes, maakte van de vrolijke baron een eenzame oude man. Alle personen in dit stuk -behalve de baron en zijn verhalen, zijn vrouw en de onbetrouwbare Raspe- berusten op fantasie. De baron blijft hier, tot het einde toe, de opgewekte en talentvolle verteller, die hij was.