Club Boogiewoogie

Het gaat niet goed met de nachtclub Boogiewoogie van Madam Papeleu. De club trekt nauwelijks bezoekers ondanks dat de drie meisjes van plezier die er werkzaam zijn al hun charmes en bijzondere kwaliteiten in de strijd werpen. Suzie Wong heeft een geweldige strip-act in huis en kan paaldansen als geen ander, Nathalie heeft SM tot kunstvorm verheven en toont zich een ware meesteres en Ans, in de club werkzaam onder de naam Stoute Stella, probeert wat extra geld binnen te brengen via de sekslijn van de club. Maar desondanks blijven de klanten weg op een paar vaste stamgasten na. Nu zijn deze stamgasten ook wel uit bijzonder hout gesneden. Zo hebben we daar Willem de Klepper die aan zijn gerief komt als slaaf en zich het liefst als een hond laat behandelen, Robbie Rap die altijd haast heeft en het woord vluggertje uitgevonden heeft en de tuinder Piet Prei die naar de groente ruikt waar hij zich die dag mee bezig heeft gehouden. Op die paar gasten kan de club niet draaien. Met argusogen kijkt Madam Papeleu naar Club Twenty Four aan de andere kant van het dorp waar de parkeerplaats iedere avond vol staat. Die klanten moeten naar Boogiewoogie gelokt worden. Maar hoe? En dat is nog niet eens het enige probleem. Leo Leegstraten, ambtenaar in dienst van de gemeente, vindt dat er het een en ander met de vergunningen niet klopt. Nou, ja, het een en ander is zacht uitgedrukt, hij heeft een hele waslijst aan klachten en komt steeds met iets nieuws. En dan moet ook nog Els Prei buiten de deur gehouden worden die haar man verdenkt van bordeelbezoek en buurvrouw Hendriks die het huis van lichte zeden als een verloedering van de buurt ziet. Kortom, alle ingrediënten voor een doldwaze, knotsgekke, komedie zijn aanwezig.